Η τεχνολογία έχει μπει για τα καλά στη ζωή των παιδιών από μικρή ηλικία, κάποιες φορές για καλό και άλλες για κακό. Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν, ότι τα παιδιά πλέον περνούν όλο και περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο τους, μπροστά σε οθόνες υπολογιστών, tablet και κινητών τηλεφώνων, ενώ οι ευκαιρίες για κινητικό παιχνίδι μειώνονται συνεχώς. Τα παιδικά καθίσματα για το σπίτι και τη βόλτα, το παιδικό καροτσάκι που χρησιμοποιείται, χάριν ευκολίας, ακόμα και σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, δίνουν όλο λιγότερες ευκαιρίες στα παιδιά για να κυλιστούν, να σκαρφαλώσουν, να συρθούν και γενικά να απολαύσουν το έντονο κινητικό παιχνίδι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ελλιπή ανάπτυξη στις κινητικές δεξιότητες τους.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από τον Peter Griffin και το Ινστιτούτο Νευρο-Φυσιολογικής Ψυχολογίας στο Τσέστερ, πάνω από τα δύο τρίτα των παιδιών με χαμηλές επιδόσεις σε κινητικές δεξιότητες, παρουσιάζουν δυσκολίες και στις μαθησιακές στους δεξιότητες.
Συγκεκριμένα, μέσα από τη μελέτη εξήντα (60) παιδιών ηλικίας 4 – 5 ετών, σε ένα σχολείο στο West Midlands, διαπιστώθηκε ότι το 30% έδειξε σημάδια σωματικής ανωριμότητας και ένα επιπλέον 42% ενδείξεις καθυστέρησης συνολικά στην ανάπτυξη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τα παιδιά που ελέγχθηκαν, εντοπίστηκαν κάποια που παρουσίαζαν ακόμη πρώιμα αναπτυξιακά αντανακλαστικά, όπως το τονικό αυχενικό αντανακλαστικό κ.α.
Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι απογοητευτικά “Το κύριο ζήτημα είναι ότι τα παιδιά δεν έχουν τη ίδια ποιότητα και ποσότητα των κινητικών προκλήσεων και ανατροφή που θα μπορούσαν να είχαν 40 ή 50 χρόνια πριν.” διαπιστώνει ο κ. Griffin. Η δημιουργικότητα έχει μειωθεί, τα παιδιά περνούν χρόνο παίζοντας μπροστά στην οθόνη ή βλέποντας τηλεόραση, δημιουργώντας την ‘καθιστική ζωή’, μειώνοντας την ικανότητα συγκέντρωσης και προσοχής αλλά και διαφορετικές φυσικές ικανότητες και κινητικές δεξιότητες που αποκτούν τα παιδιά στα πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Από την άλλη πλευρά, το εκπαιδευτικό σύστημα, φαίνεται να μην ενισχύει την κινητική μάθηση, αλλά την τάξη και την ακινησία από τους μαθητές κατά την εκπαιδευτική διαδικασία, χωρίς να λαμβάνει ωστόσο υπόψη, ότι τα παιδιά με χαμηλό επίπεδο στις κινητικές δεξιότητες και με χαμηλές επιδόσεις σε αντίστοιχες δραστηριότητες, είναι πιθανότερο να μην καταφέρουν να ανταποκριθούν στην απαιτητική μαθησιακή διαδικασία.
Μπαλτούμας Δημήτρης
Εργοθεραπευτής SIT – Ειδικός Παιδαγωγός
πηγή: dailymail.co.uk
